maandag 1 augustus 2011

Bartholomeus

Restaurant Bartholomeus - Datum bezoek: 30 juli 2011

De vorige keer dat we hier wilden gaan eten hadden we veel te laat op voorhand gereserveerd met als resultaat -"geen plaats". Daarom deze keer extra vroeg gereserveerd om zeker te zijn van een plaatsje in dit mooie restaurant op de Zeedijk te Heist. Bij binnenkomst zeer vriendelijk onthaald en naar onze tafel begeleid waar we tussen de strandcabines door een mooi zicht hadden op het strand en de zee. Vermits iedereen blijkbaar rond hetzelfde uur reserveert duurde het even vooraleer we menu kregen en de mogelijkheid werden aangeboden een aperitief te bestellen. De service zal de rest van de avond bovendien perfect zijn en de vier verschillende personen die zich over ons ontfermen zijn allen toppers in hun vak (trouwens: de sommelier heeft een stem die zo op de radio zou kunnen!)
De beslissing was eigenlijk reeds genomen - we gaan voor het menu Bartholomeus met aangepaste wijnen. Bij een lekker fris en fruitig glaasje Mailly Grand Cru krijgen we 4 voorproevertjes geserveerd - een lekker stukje kwaliteitszalm, een glaasje meloen"consommé" met grisonblokjes, een glaasje met krab, courgette en vlierbes en tenslotte een bordje met een stukje maatje. Een frisse start al vinden we de meloen en de vlierbes wel wat overheersend.

Eerste gerecht:
Sardines afgewerkt met een krokant schijfje brood gegrild en hierbij verschillende bereidingen van tomaat (geconfijt, carpaccio van coeur de boeuf, ...) en een bolletje zalig verse buffalo mozarella. Een zeer goede opener van het menu die met zijn friszure toetsen de weg opent naar het vervolg. Enkele randen van de broodschijfjes hadden net iets teveel van de gril gezien waardoor op het eind een licht bittere smaak in de mond overbleef. Oh ja, grappig was dat we een gelijkaardig gerecht vorig jaar in restaurant Esmeralda hadden gegeten!
Hierbij dronken we een frisse Spaanse wijn - Bolo (2009) uit Galicia - DO Valdeorras. Deze wijn is fris, mineraal en mooi in balans met het vettige van de sardines.

Tweede gerecht:
Handgepelde garnalen met een topsmaak die eraan herinnert dat dit topproduct in niets te vergelijken is met wat je in plastic bakjes in de supermarkt kan kopen. Hierbij kwamen stukjes gestoofde prei "natuur" die naar onze smaak te grof waren waardoor je al snel enkel een sterke preismaak in de mond overhield. Op de pastarolletjes opgevuld met een garnalencreme lag een crunch waar we bruine suiker in dachten te herkennen. Opnieuw te overheersend. Het sausje op basis van citroen had dit alles wat in balans kunnen brengen maar slaagde er niet in wegens te weinig uitgesproken en ook te weinig saus. We misten balans in dit gerecht.
Derde gerecht:
Vervolgens werd een stukje pladijs geserveerd met daarboven enkele succulente reepjes gegrilde inktvis die het geheel een zoete, rokerige toets gaven. De groene bonen en het sausje op basis van soja maakten dit gerecht af. Dit was het topgerecht van de avond!
Bij deze twee gerechten dronken we een klassieke Chardonnay uit 2009 van het huis Monneret.

Vierde gerecht:
Mijn vrees voor een gerecht van hoevekip met perzik bleek abvsoluut onterecht. De stukjes kip waren perfect mals en sappig gegaard en de perzik was gemarineerd in een mengsel van gember en andere kruiden. De knapperige getoaste macademia noten en de pittige parika pasten hier wonderwel bij.
Bij de hoevekip wordt een sappige rode Italiaanse Dolcetto van Luigi Enaudi geserveerd.
Vijfde gerecht:
De keuze valt op een Charolais kaas met rucola, radijs en rollejes Pata Negra ham. Zeer mooie frisse afsluiter
We drinken hier wat nog rest van de Dolcetto, maar hadden er liever iets anders bij gedronken (waarom geen Geuze Mariage Parfait van Boon).
Afsluiten met een groene Jade Oolong thee uit Taiwan.
De zeedijk is intussen verlaten en in het duister is de zee ook niet meer te zien - tijd om voldaan restaurant Bartholomeus te verlaten.